வெகு சீக்கிரமே படகில் உள்ள காலொடிந்த வரிக்குதிரை கழுதைப் புலியாலும், கழுதைப் புலியும், உராங்க் உடானும் பெங்கால் புலியாலும் கொல்லப்பட்டு விடுகின்றன. பிறகு நாவலின் பெரும்பாலான பகுதியை பையும், ரிச்சர்ட் பார்க்கருமே கழிக்கின்றனர் (அதுதான் புலியின் பெயர்). இருவரும் அவரவர்களுக்கு எல்லை வகுத்துக் கொண்டு அதிலிருந்து நகராமல் இருக்கின்றனர். படகிலிருந்து குடிநீர் பாட்டில்கள், டின் உணவுகள், மீன் பிடி தூண்டில், மழைநீரைச் சேகரிக்கும் கருவிகள் மற்றும் இன்னபிற பொருட்களையும் கண்டெடுக்கிறான் பை. இந்தப் பொருட்கள் சிலநாட்கள் படகில் உயிரோடிருக்க அவனுக்கு உதவுகின்றன. மூன்று நாட்களுக்குப் பிறகு தண்ணீர் கிடைத்து அவன் குடிக்கும் போது அடையும் ஆனந்தத்தை மார்டெல் விவரிக்கும் போது, உயிர் பிழைக்க எந்தவித சாத்தியமுமே இல்லாத நிலையில் நடுக்கடலில் ஒரு பட்கில் மாட்டிக் கொண்டு துன்புறுவது எத்தனை பயங்கரமானது என்பதை நம்மால் உணர முடிகிறது. மெதுவாக மீன் பிடிக்கவும் கற்றுக்கொள்கிறான் பை. தான் பிடித்த மீன்களையும், கடலாமைகளையும் பச்சையாகவே உண்டு வாழ ஆரம்பிக்கிறான். அவன் பிடித்ததில் பெரும்பகுதி ஆர்.பி (ரிச்சர்ட் பார்க்கர்) க்குப் போகிறது. புலிக்குக் குடிநீர் மழைநீர் சேகரிக்கும் கருவியிலிருந்து கிடைக்கிறது. கடல்நீரைக் குடிநீராக்கும் சிறுசிறு இயந்திரங்களும் படகிலேயே கிடைக்கின்றன. பை அதிலிருந்து குடிநீர் தயாரித்து ஆர்.பிக்கு அளிக்கிறான். வெறித்தனமாக மாறிக்கொண்டிருக்கும் காலநிலையின் காரணமாக பை தன் அணிந்திருக்கும் ஆடைகள் அனைத்தையும் இழந்து நிர்வாணமாகி விடுகிறான். கடலாமை ஓடுகளைத் தன் மீது பரப்பிக் கொண்டு சூரிய வெப்பத்திலிருந்து தன்னை காப்பாற்றிக் கொள்கிறான் பை.
படகிலிருக்கும் கேபினின் கதவு பை மற்றும் ரிச்சர்ட் பார்க்கரின் எல்லைப்பகுதிகளைப் பிரித்த போதிலும், புலியின் மீதான தன் ஆளுமையை நிலை நாட்டுவது பை உயிரோடிருப்பதற்கு அவசியமாகிறது. படகில் உள்ள லைஃப் ஜாக்கெட் ஒன்றிலிருந்து விசில் ஒன்றைக் கொண்டு புலியைத் தன் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வருகிறான் பை. ஒரு சர்க்கஸ் ரிங் மாஸ்டராகத் தன்னை பாவித்துக் கொண்டு, விசிலை விடாமல் ஊதி ஆர்.பியின் இயக்கம் தான் தீர்மானிக்கும் எல்லைகளுக்குள் இருக்குமாறு பணிக்கிறான். இவ்வளவு பெரிய உருவம் கொண்ட பயங்கர மிருகம் ஒன்று எவ்வாறு ஒரு சிறிய விசிலின் ஓசைக்குப் பணிந்து போகிறது என்றறிய ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. இக்கட்டான சூழ்நிலையில் அந்தச் சிறுவனால் மிக சமயோஜிதமாகச் செயல்பட முடியும் என்பதை இந்நிகழ்வு நமக்கு விளக்குகிறது.
புலி தரும் அபாயத்திலிருந்து தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள முனையும் அதே நேரத்தில் அந்தப் புலியின் பாதுகாவலன் என்ற பொறுப்பிலிருந்து பை விலகுவதேயில்லை. தான் புலியால் எந்நேரமும் கொல்லப்பட்டு விடுவோம் என்று தெரிந்திருந்திருந்தும் கூட, பை புலிக்குத் தேவையான உணவும், குடிநீரும் அளித்துக் கொண்டே இருக்கிறான். விரைவிலேயே புலியுடன் அவனுக்கு இனம் புரியாத ஒரு நட்பு ஏற்பட்டு விடுகிறது. ஆர்.பி மட்டும் இல்லையென்றால் இந்த ஆபத்தில் இருந்து தப்பித்திருக்கக் கூட முடியாது என்று நினைக்கிறான் பை.
கடலில் கழிக்கிற நாட்களில் உணவுப் பற்றாக்குறையின் காரணமாக கண்பார்வையை இழந்து விடுகிறான் பை. பல நாட்கள் உணவே இல்லாமல் வாழ்ந்து வருகின்றனர் இருவரும். ஆர்.பிக்கும் கண்பார்வை போயிருக்கக் கூடும் என்று யூகிக்கிறான் பை. ஒரு நாள் இன்னொரு படகு அவர்கள் பக்கமாய் வருகிறது. அதில் ஒரு சிறுவன் பையைப் போன்றே கண்பார்வையை இழந்திருக்கிறான். இருவரும் நெடுநேரம் உணவு பற்றி உரையாடுகிறார்கள். தன்னுடன் ஒரு புலி இருப்பதை மறந்து சிறுவனைத் தன் படகுக்கு அழைக்கிறான் பை. உள்ளே வரும் சிறுவன் புலிக்கு இரையாகிறான்.
கடலின் ஓட்டத்தோடு நகரும் படகு ஒரு தீவைச் சென்றடைகிறது. இரண்டு பேருக்கு அந்தத் தீவு பெரியதாகத்தான் இருக்கிறது. தீவு முழுவதும் ஒரு விநோதமான காளானால் உருவாகியிருக்கிறது. தீவில் இருக்கும் மரங்கள் கூட தீவை உருவாக்கியுள்ள காளான் வலையில் நீட்சிகளே. காளான் தண்டுகளில் நன்னீர் நிறைந்திருப்பது கண்டு பை மட்டற்ற மகிழ்ச்சி அடைகிறான். தீவுக்கரையில் படகை நிறுத்தி விட்டு தீவுக்குள் அலைந்து தண்ணீரை முடியுமட்டும் பருகுகிறான் பை. இரவுகளில் படகிலேயே தங்குகிறான். ஆர்.பியும் பகலில் தீவுக்குள் சென்று இரவு படகு திருப்புவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருக்கிறது. தீவுக்குள் சுற்றித்திரியும் பைக்கு விரைவிலேயே ஆர்.பி தீவை விரும்பும் காரணம் தெரிந்து விடுகிறது. தீவுக்குள் விநோதமான வடிவமும், நடத்தையும் கொண்ட மீர்கட்கள் என்ற உயிரினங்களைப் பார்க்கிறான். அவை மிகுந்த மென்மையான நடத்தையும், குணமும் கொண்டவையாக இருக்கின்றன. தங்கள் மத்தியில் அன்னியர் பிரவேசம் செய்வதைக் கூட கவனிக்காமல் இருக்கின்றன. ஆர்.பி தீவு ஆர்வத்துக்குக் காரணம் இந்த மீர்கட்கள்தாம். ஒவ்வொருமுறை தீவுக்குள் வரும்போது ஆர்.பிக்கு மீர்கட்கள் நல்ல உணவாக அமைந்து விடுகின்றன. மீர்கட்கள் தாங்கள் கொல்லப்படுவது பற்றிய கவலையே இல்லை. அவை பாட்டுக்கு தீவுக்குள் ஏராளமாக இருக்கின்ற குளங்களுக்குள் உற்றுப்பார்த்துக் கொண்டே இருக்கின்றன. அதுதான் அவற்றுக்குப் பிடித்தமான பொழுதுபோக்கு.
தீவில் இருக்கும் குளங்கள் அனைத்திலும் குடிதண்ணீர்தான். காளான் வழியே புகுந்து வரும் கடல் நீர் குடிநீராக மாறி விடுகிறது. பை அந்தக் குளங்களில் நீச்சலடித்து மகிழ்கிறான். கடலில் இருந்து குளத்துக்குள் வரும் மீன்கள் இறந்து விடுகின்றன. மீர்கட்களோடு சண்டை போட்டுக்கொண்டு அந்த மீன்களைப் புசிக்கிறான் பை. இரவில் மட்டும் படகில் தங்கிக் கொண்டு பகலில் தீவைச் சுற்றி மகிழ்கிறான்.
தீவில் இரவில் தங்கலாம் என்று முடிவெடுத்த அந்த தினமே, அந்தத் தீவு பற்றிய ஒரு பயங்கரமான உண்மை தெரிய வருகிறது அவனுக்கு. ஓர் இரவில் ஒரு மரத்தின் மேல் தங்குகிறான் பை. எல்லா மீர்கட்களும் மரங்களில் ஏறிக்கொண்டு விடுகின்றன. தீவில் உள்ள அனைத்து மீர்கட்களும் இப்போது மரங்களின் மேல். பை ஒரு மீர்கட்டைப் பிடித்துக் கீழே போகிறான். அது உடனே கரைகிறது. இரவு நேரங்களில் தீவின் காளான் கடல் நீரை அமிலமாக மாற்றி விடுகிறது என்பதைக் கண்டு கொள்கிறான் பை. அதன் மேல் விழும் அனைத்தையும் கரைத்துவிடுகிறது. மரத்தின் ஒரு பழத்திற்குள்ளிருந்து ஒரு மனிதப் பல்லைக் கண்டெடுக்கிறான் அவன். எவ்வளவு பயங்கரமான தீவில் தான் இதுநாள் வரை தங்கியிருந்திருக்கிறோம் என்பதை அறிந்து நடுங்குகிறான். உடனே அந்தத் தீவில் இருந்து விலக வேண்டும் என்று முடிவெடுத்து விடுகிறான். கடைசியாகப் படகு நிலத்தை அடையும் போது பையின் கடல் வாழ்க்கை ஆரம்பித்து 227 நாட்கள் ஆகியிருக்கிறது. ரிச்சர்ட் பார்க்கர் படகிலிருந்து குதித்து விருட்டென்று காட்டுக்குள் சென்று மறைகிறது. அந்தப் பகுதி மக்கள் அவனை கண்டுபிடித்து, அவனைக் குளிப்பாட்டுகிறார்கள். மூழ்கிய கப்பல் ஒரு ஜப்பானியக் கப்பல் என்பதால் ஜப்பானிய அதிகாரிகள் அவனை விசாரிப்பதற்காக அணுகுகிறார்கள். அவன் தன் அனுபவத்தை விளக்கும் போது, ஜப்பானிய அதிகாரிகளால் நம்ப முடிவதில்லை. உண்மையாக நடந்ததைச் சொல்லுமாறு அவனை வற்புறுத்துகிறார்கள் அதிகாரிகள். பை அதிகாரிகளிடம் தான் சொன்னதுதான் உண்மை என்று நம்ப வைக்க முயல்கிறான். மிகுந்த பிரயத்தனத்துக்குப் பிறகு, அவன் அவர்கள் நம்பும் விதத்தில் ஒரு கற்பனைக் கதையைச் சொல்கிறான். தன்னோடு பயணித்த விலங்குகளை மனிதர்களாக மாற்றிச் சொல்கிறான். கதை நம்பும்படியாகவும், அதே நேரம் குரூரமாகவும் இருக்கிறது. பிறகு அதிகாரிகளிடம் எந்தக் கதை பிடித்திருக்கிறதென்று கேட்க, விலங்குகளை உள்ளடக்கிய கதையே என்கிறார்கள் அதிகாரிகள். இறுதியாக பை கனடாவில் நிரந்தரமாகக் குடியேறுகிறான். அங்கேயே திருமணம் செய்து தன் குடும்பத்தோடு மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து வருகிறான்.
நாவலாசிரியரால் ஆரம்பத்தில் சொல்லப்பட்டதைப் போல், இந்த நாவல் நமக்குக் கடவுள் நம்பிக்கையை உண்டாக்குகிறது. பிரச்னைகளை எதிர்கொள்கிற மன உறுதி கொண்டவனுக்கு அவன் சுய முயற்சியாலும், இறை அருளாலும் வெற்றியே கிட்டும் என்று இந்த நாவல் உணர்த்துகிறது.
