ஏப்ரல் 2025 முழுவதும் விஷ்ணுபுரம் இலக்கிய வட்டம் அமெரிக்கக் கிளையில் என் சிறுகதைகளைப் பற்றிய விவாதம் தொடர்ந்து நடந்தது. நண்பர்கள் என் பல்வேறு சிறுகதைகள் குறித்த பார்வையை வெளிப்படுத்திய வண்ணம் இருந்தனர். அவர்களது விமர்சனத்தையும் முன்வைத்தனர். அவர்களுக்கு என் நன்றி.
ஊனுடல் சிறுகதை குறித்து நண்பர்களின் கருத்துக்கள்
வெங்கட பிரசாத் - கனடா
உடல் அழிந்து போகக்கூடிய ஒன்று. ஆனால், எந்த ஒரு உணர்வினையும் உணர, உன்னத நிலையை அடைய உடல் மிக தேவையான ஒன்று. நம் வீட்டுக்கு செல்ல உதவி செய்யும் ஒரு வாகனம். அத்தகைய உடல் உணவில் இருந்து தோன்றி, உணவாக மாறும் விந்தை உடையது.
இக்கதையில் மூன்று ஆண் - பெண் உறவு காண்பிக்கப்படுகிறது. மூன்று ஜோடிகளின் வழியே உடலைக் குறித்த பார்வை முன்வைக்கப்படுகிறது.
1. அடிமைக்கால பிரதிநிதிகளாக- சங்குவின் தாய்-தந்தை - முன் தலைமுறை சேர்ந்த, அடித்து வாட்டும் ஆண் மிருகத்தை அமைதியாக பொறுத்துப் போகும் பெண். மனைவி என்பவள் மனம் கொண்ட மனித இனம் அல்ல, அது ஒரு உடல் - உபயோகிக்க, உடைக்க ,கசக்க ,கிழித்து தூர எறியும் ஒரு பொருள் என எண்ணும் ஆண். தன்னை எரிப்பது தீ என்றாலும், அக்கம் பக்கம் இருள் அண்டாது காத்திடும் என எண்ணம் மேலோங்கிய உறவு.
2. நவீன காலத்தில் பிரதிநிதிகளாக - உடன்படும் உறவுக்காலம் வரை அல்லது தேவையெனில் ஒரு இரவுக்கு என்ற எல்லையில், இது உடல் என்ற அளவில் தெளிவான அறிவுடன் அணுகும் சிவப்பு கழுகும், க்ளோரியாவும், வல்லூறு கிழித்து உண்ணவே செய்யும் - மேஜை மீதிருக்கும் உணவோ, மெத்தை மீதிருக்கும் பெண்ணோ - அது இரை என்றே எதையும் அணுகும். ஆனால் இக்கால மனிதர்களுக்கு தனி மனித மதிப்பு, அதன் வெளிப்பாடு என்பது மிக முக்கியம். பணமோ, வசதியோ, அழகோ அதை மீறி கிடையாது. கரையும் அலையும் கொள்ளும் சினேகம் போல.
3. கற்பனாவாதம் (or Idealistic) கால பிரதிநிதிகளாக - சங்குவும் ஐனியும்.வீட்டில் சண்டை போட்டு, ரிசார்ட்டில் தனியாக ஒரு இளம் பெண் வேலை செய்தால் கெட்டுப்போக வாய்ப்புகள் அதிகம் என பயத்தை மீறி வரும் பெண்ணுக்கு, தயவு செய்து போ என வீட்டில் பிடிவாதமாக அனுப்பி வைத்தவனோடு உள்ளத்தின் மௌன மொழிகளை உடல்களின் வழியே மெல்லிய தூறலால் நனைக்கும் ஒரு உறவு.
விலங்கு நிலைக்கு மீண்டும் திரும்பாமல் மனிதனை காப்பது - கலை, பண்பாடு, சட்டம் மற்றும் அச்சம். அப்படி நங்கூரம் இடப்பட்ட மனித மனம் அவ்வப்போது தளும்பலாம் - என்றாலும் பெரிதாக பாதிக்காது தப்பித்து விடலாம். சுதந்திரமும் அச்சமும் ஒரு சேர தரும் தனிமையில், நம்மை எது வழிநடத்துகிறது என்பதும் அதுவும் அது எந்த சந்தர்ப்பத்தில் - என்பதும் மிகவும் முக்கியம்.
ஒரு சூத்திரத்தில் இருந்து முழு பாடத்தையும் விளங்கி கொள்வது போல் - அழியும் உடல் வழியே அழியா நினைவுகளை மீட்டிக் கொள்ளும் மாயத்தை நிகழ்த்தும் மாயாவிகள் - சங்குவும் ஐனியும்.
கதைக்கு நடுவே கவித்துவமான வரிகள் மிதந்து மிதந்து வருகிறது. உதாரணத்திற்கு,
> மெல்லிய ஒளி உமிழும் ஒற்றை விளக்கொன்றைத் தொங்கவிட்டபடி, சிவப்புக் கழுகை நோக்கி அலைகளில் ஏறி இறங்கி வந்து கொண்டிருந்தது ஒரு சிறுபடகு.
வெங்கட பிரசாத் - கனடா
-----------------------------------
Prasad Venkat
"ஊனுடல்" offers a poignant glimpse into the burgeoning desires and hesitant hopes of youth, standing in contrast to narratives like M. Gopalakrishnan's "தனியன்" which delves into the fading embers of middle-aged longing. Where "தனியன்" portrays dejection after hormonal urges wane, "ஊனுடல்" captures the vibrant, often overwhelming, pulse of testosterone in a young man still brimming with hope.
The story centers on Sangu, a young man around 20, working as a waiter in an upscale Maldivian resort. He is consumed by his attraction to Ina, a room cleaner at the same resort. Both hail from struggling, conservative backgrounds in Tamil Nadu, seeking economic stability far from home. This shared background forms a subtle bond between them. Sangu, despite his palpable desire, is characterized by a lack of assertiveness, a trait reminiscent of "தனியன்"'s protagonist, yet crucially distinct due to his underlying optimism.
The narrative skillfully builds on Sangu's internal conflict. He's acutely aware of Ina's reciprocal interest, marked by hints she has previously given, yet paralyzed by hesitation when it comes to making the first move. His predicament echoes a sentiment shared amongst his high school friends back home – the challenge isn't necessarily a lack of courage or mutual feeling, but finding the opportune circumstance ("புள்ளிங்க கூட தனியா இருக்கற மாதிரி அமையறதே வரம்") for intimacy in their conservative environment.
This much-desired circumstance arrives unexpectedly when Sangu and Ina are tasked with assisting a wealthy man on their yacht for a one-night stand with a woman he met at the resort. Away from the constraints of the resort and their routine, the isolation provides the catalyst Sangu needs. He finally acts on his feelings and kisses Ina.
However, the story introduces a stark contrast through the hosts. The wealthy host's interaction with his partner escalates into a violent fight, shattering the romantic potential of the setting and highlighting a destructive form of interaction. This volatile backdrop makes the story's resolution even more tender. In the aftermath, Ina seeks solace not in isolation or anger, but by leaning on Sangu's shoulder. His response is not one of conquest, but of care: "சங்கு அவளது தோளில் கைவைத்து, அவளை ஒரு மலரைப்போலத் தன் வசம் இழுத்துக் கொண்டான்".
This final image is pivotal. Sangu's initial, hormone-driven fixation seems to resolve into something gentler, more protective. The story seems to reinforce that true connection, perhaps even true manliness, lies not in the aggressive pursuit driven by testosterone, but in this tenderness and care.
Congratulations, Jegadeesh.
Prasad Venkat
